Freddie
Op 11-07-08 hebben wij onze lieve teddybeer Freddie in moeten laten slapen. 's Morgens zag ik hem hinken, ik dacht eerst dat ie gewoon verkeerd gesprongen had en zijn pootje verstuikt had maar na een keer goed gekeken te hebben had hij een verlamde voorpoot. Een paar jaar geleden is er bij hem een hartruis geconstateerd en dit is een typisch verschijnsel van een slecht werkend hart. Toen ik hem zo zag wist ik al dat we afscheid moesten nemen van hem. Eerst ff gauw een vriendin gebeld of zij Madelon op kon vangen en toen de DA gebeld. En die was in gesprek. Freddie ging hard achteruit, hij had zich in het hondenhok verstopt en vocht begon zich op te hopen in zijn longen. Toen ik de DA na 20 minuten nog niet te pakken kreeg ben ik er op de gok naar toe gereden met Fred. Hij was er gelukkig. Hij kwam ook tot de conclusie dat het einde verhaal was en heeft Freddie rustig in laten slapen.
Ik noemde Freddie de laatste jaren de Pater Familias in onze cattery. Met een corrigerende tik leek het alsof hij hier zo'n beetje heel de verstandhouding regelde. Als we kittens hadden was hij altijd te vinden voor een poetsbeurt. Hele fotosessies heb ik van hem slapend met kittens. Als de zon in de buitenren scheen ging hij altijd ongegeneerd languit op zijn rug in de zon liggen. Je had dan zo ff met hem willen ruilen. Ik zou een heel boek kunnen schrijven over hem en heb me echt op hem uit kunnen leven met foto's maken. Hij wist altijd wel de aandacht te trekken met een of andere actie.
Freddie, die toen we Cintha in moesten laten slapen en ik met haar in de huiskamer op de grond was gaan zitten een meter voor me ging zitten alsof ie tegen de rest wou zeggen: Wegwezen allemaal, laat de tijd die ze hebben tot de dierenarts komt voor hun zijn .
Bedankt knul, voor alles. Ik heb van je aanwezigheid genoten en ik zal je verschrikkelijk missen.
Yvonne
Maak jouw eigen website met JouwWeb